Selasa, 20 Ogos 2013

Cabaran.....

Assalamualaikum.....

Satu cabaran...(ye ke 1..hurmmm)...apabila anak2 perlu ke sekolah selepas cuti panjang....kadang-kadang lepas cuti hujung minggu pun susah inikan pulak cuti 2 minggu.Yang paling mencabar kesabaran apabila dah sampai sekolah buat hal pulak tak nak masuk sekolah.
Hai Encik Muhammad Firdaus...kalaulah ibumu ini tidak berperasaan tentu dah ibu tinggalkan kamu di depan pintu pagar sekolah semalam tanpa memandang kebelakang.Tapi bersyukurlah kamu kerana ibu kamu ini masih mempunyai perasaan keibuan....kasih sayang berpanjangan tanpa  mengira apa jenis perangai pun yang kamu tunjuk hampir setiap jam hampir setiap hari....letih.Kadang rasa lebih baik ibu layan Arissa atau Airin daripada melayan rajuk kamu yang tak tentu pasal.
Sikit-sikit nak salahkan ibu...ibu la...tu la ibu....semua salah ibu...Apa kamu tu tak salah ke,Muhammad Firdaus?Memanglah kamu baru berusia 8 tahun...masih kanak-kanak tapi apa yang ibu cakap dan nasihat pada kamu amat mudah difahami.Kamu kata kamu akan hanya ke sekolah kalau ibu bagi kamu menonton hingga lewat malam...baik...malam tadi ibu izinkan tapi tengoklah,pagi ini bila ibu kejut untuk ke sekolah kamu kata kamu mengantuk.Siapa yang suruh kamu tidur lewat?Kamu kata ibu yang suruh...........arrgghhhh.Lepas tu kamu buat pulak alasan sebab ibu tak bagi kamu main kat bawah malam tadi....hey...kamu tahu tak ibu kamu ini seorang ibu yang bertanggungjawap.Hanya ibu yang bertanggungjawap sahaja tidak akan membenarkan anak-anaknya merayap malam-malam buta.Kamu nak main bunga api.....pergi sekolah tak nak....asyik nak main je.Esok-esok kalau tak berjaya..ibu jugak yang kamu salahkan......Yang ibu tak faham kenapa kamu susah nak terima nasihat ibu....
Harapnya hari ini tiada masalah untuk Muhammad Firdaus pergi ke sekolah.
Setiap kali kamu buat perangai...ibu cuba nasihat dan slow talk dgn kamu tapi langsung kamu tak boleh terima.....hah bila dah tak dengar tu...hanger la jawapnya.Tapi,tahukah anak-anak betapa hancur dan remuk hati ibu jika ibu terpaksa gunakan kekerasan untuk mengajar anak-anak.....setiap kali ibu rotan anak-anak setiap kali itu juga ibu menangis mengenangkan.Kalaulah anak2 ibu menurut kata dan menghormati ibu dan ayah tentu ibu lebih ceria....tentu ibu boleh tersenyum sepanjang masa memandang anak2.Bila setiap hari hati ibu didera dengan perangai anak2...semakin kuranglah rasa ceria ibu....ibu sedih ayah sedih.....
Namun,ibu redha dengan anak2 ibu dan sentiasa mendoakan agar anak2 ibu akan lembut hati terhadap kedua ibu dan ayah...agar lembut hati mengerjakan solat....agar lembut hati dengan agama Allah.

Amin.

Tiada ulasan:

Catat Ulasan